Usługi pośrednictwa bez podatku u źródła

Zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być dowolna czy rozszerzająca.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 20 marca 2024 r. (I SA/Gd 1100/23).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem CIT oraz podmiotem wyspecjalizowanym w dostarczaniu infrastruktury IT. W ramach rozwoju działalności wnioskodawca zamierza dostarczać usługi do podmiotów z różnych krajów Afryki. W związku z tym podjął działania zmierzające do nawiązania współpracy z podmiotami mogącymi wesprzeć go w jego ekspansji na tym rynku. Realizując swoje plany rozwoju działalności, wnioskodawca zawiera umowy o współpracy z podmiotami będącymi rezydentami jednego z państw afrykańskich (dalej: agenci). Umowy te mają cechy umów agencyjnych.

Agenci wspierają sprzedaż produktów i usług IT wnioskodawcy oraz pośredniczą w kontaktach handlowych z klientem. W ramach pośrednictwa handlowego agenci wykonują czynności podobne do usług wskazanych w katalogu z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Ich czynności nie mają jednak charakteru odrębnych usług, ale występują jako czynności pomocnicze, służące realizacji głównego celu gospodarczego usługi dominującej, czyli doprowadzenia do powstania stosunków prawnych między sprzedawcą (wnioskodawcą) a wyszukanym przez agentów klientem. Pozostałe czynności faktyczne wchodzące w skład usługi świadczonej przez agentów, np. promowanie produktów,...